چهار نیاز اصلی که توسط این ورکشاپ رفع میشه:

1. نیاز به احساس همراهی با خود (همدلی درونی) برای کسی که همیشه خودش رو هل داده، خودشو قضاوت کرده و خسته‌ست از این‌همه «باید»، این ورکشاپ یه راه تازه‌ست برای مهربون بودن با خودش بدون ول کردن مسیر.
2. نیاز به شروع یا حرکت، بدون نیاز به انگیزه یا وضوح کامل
   آدمی که مدام عقب می‌ندازه چون فکر می‌کنه باید اول کامل بشه، روشن بشه، انرژی داشته باشه… این ورکشاپ یادش می‌ده که ‘ آشفتگی، دقیقا همون جاییه که باید شروع کنی، نه مانعش. ‘ همون نیاز به  عبور از فیریز ذهنی هنگام شرو، اون حس سنگینی و کرختی که جلوی شروع کردن یه کار رو می‌گیره، حتی وقتی کار خیلی بزرگ یا سختی نیست.
3. نیاز به سبک‌ شدن از حجم فشار ذهنی و درونی
   فشار صداهای ذهن، بهونه‌ها، وظایف نیمه‌کاره، و عزت‌نفس زخمی. این ورکشاپ فضایی می‌ده برای نفس کشیدن.  اون حس خستگی که از حجم تصمیم‌های کوچیک و بزرگ توی روز به‌وجود میاد و باعث می‌شه حتی به ساده‌ترین کارها هم دست نزنی.
4. در نهایت نیاز به عبور از کمال‌گرایی پنهان، نمی‌تونی شروع کنی چون فکر می‌کنی باید از اول همه‌چیز درست، کامل و مشخص باشه.