مسائل خشم و عدم کنترل خشم و عصبانیت ممکنه روی روابطمون با دیگران و مهم‌تر از اون، تصورمون از خودمون تأثیر بذاره.
همه ما یک خلق‌وخوی پنهون داریم و گاهی اوقات ظاهر می‌شن.
کنترل خشم و عصبانیت
ممکنه خیلی جاها لبخند بزنیم اما زیر این ظاهر زیبا شخصی نهفته باشه که برای سرکوب و سرزنشش خیلی تلاش می‌کنیم.
اون شخص می‌تونه عصبانی، بدجنس، پرخاشگر و رک باشه.
ممکنه اون شخص رو فردی با مشکلات خشم یا فردی که مستعد عصبانیت شدیده، تعریف کنی.
ممکنه بخوای اون شخصیت رو از خودت و هویتت دور ببینی؛ اما چیزی که باید بپذیری اینه که مشکل خلق‌وخو داری. اولین قدم برای رفع هر مشکلی اینه که بپذیریم که مشکل وجود داره.
شاید آدم‌‌های نزدیک زندگیت مشکل رو بهت گوشزد کنن؛ اما خودت به‌عنوان یک مشکل نبینی و براش دلیل بیاری و توجیه کنی.
مثلا ممکنه بگی: تقصیر من نبود، فلانی، فلان کار رو کرده.
اما باید بدونی که تو صددرصد مسئول همه احساسات و رفتارهای خودت هستی.
راه‌های زیادی وجود داره که بدون اینکه کنترل خشمت رو از دست بدی، صدا و حرف خودت رو برسونی.
گاهی ممکنه خودت متوجه موضوع کنترل خشمت نشی و از طرف خانواده‌ت این موضوع بهت گوشزد بشه.
وقتی عزیزانت ازت بخوان که چیزی رو اصلاح کنی، حداقل باید مایل باشی که درموردش صحبت کنی.
بعضی‌ها فکر می‌کنن که اگر از یک مشاور حرفه‌ای کمک بگیرن، مثل اینه که بشینن ساعت‌ها با یک غریبه در مورد احساساتشون صحبت کنن و این براشون عجیبه و فکر کنن فریاد زدن و خالی کردن احساساتشون راه‌حل بهتریه.
اما اگر کمک حرفه‌ای بگیری، بعد از مدتی متوجه می‌شی که میزان درکت از خودت بیشتر شده و روی مسائل عاطفی‌ت کنترل بهتری داری.
به هرحال توی این مقاله علاوه بر کمک از مشاوره یک سری توصیه دیگه برای تغییر ذهنیتت و کنترل خشم و عصبانیت، ارائه می‌دیم.
صحبت کن
از صحبت و بحث با کسی که برات مزاحمت ایجاد کرده نترس.
اگه اینکار رو بکنی و سعی کنی فشارها رو توی خودت نگه داری، درنهایت منجر به فوران خشمت در مسائل کوچیک می‌شه.
مسائل حل نشده باعث چیزی می‌شه که هیچ ربطی به ریشه خشمت نداره.
وقتی یاد بگیری درمورد احساسات با عزیزان و کسایی که باهاشون در ارتباطی صحبت کنی و صریح باشی، کمتر دچار طغیان خشم می‌شی.
گاهی‌اوقات این گفتگوها آسون نیستن، درواقع اغلب اوقات آسون نیستن. اما بدون شک می‌شه بگیم که بیرون ریختنشون مثل تجربه پاکسازیه.
یک خروجی فیزیکی پیدا کن
باید یک فعالیت بدنی که دوسش داری رو پیدا کنی.
این فعالیت می‌تونه هرچیزی باشه:
پیاده‌روی، دویدن، وزنه‌برداری، شنا، کشتی، بسکتبال، فوتبال، دوچرخه‌سواری یا به معنای واقعی کلمه هر چیز دیگه‌ای که فیزیکیه.
بعد از پیدا کردنش باید این رو توی اولویت قرار بدی؛ چون احتمالاً روابطت وابسته به این کاره؛ اگر توی اولویتت نباشه ممکنه مسائل خشمت تغییری نکنه.
فعالیت‌های پاراسمپاتیک برای کاهش استرس
این فعالیت‌ها می‌تونه به اشکال مختلفی انجام بشن.
پیاده‌روی آروم.
نشستن و تماشای غروب خورشید.
8 ساعت خواب با کیفیت.
غذا درست کردن.
یا هر چیزی که فکر می‌تونی آرامش‌بخشه.
نکته کلیدی اینه که به‌طور کامل در لحظه حضور داشته باش.
این فعالیت‌ها از نظر احساسی برای ما مثل دکمه ری‌استارت هستن.
پاسخ پاراسمپاتیک (برعکس پاسخ سمپاتیک) دارای فوایدی مثل کاهش فشار خون، کاهش کورتیزول در جریان خون، کاهش ضربان قلب، کاهش تعداد تنفس، بهبود خواب و به‌طور کلی بهبود خلق‌وخوی ماست.
لحظات بد خودت رو بپذیر
وقتی متوجه می‌شی احساساتت درحال بالا گرفتن هستن، اون‌ها رو بپذیر و ببینشون؛ اینجوری می‌تونی کنترلشون کنی؛ به‌عبارتی اون‌ها رو انکار نکن و مشکلاتت رو نادیده نگیر.
وقتی با خودت روراست باشی،می‌تونی بفهی چه چیزهایی باعث تحریکت می‌شن و اینجوری خودت رو برای زمان تکرار این محرک آماده می‌کنی.
ما کامل نیستیم و همیشه لحظاتی رو داریم که ازشون خجالت می‌کشیم؛ اما می‌تونیم هرروز پیشرفت کنیم و زندگی‌مون رو تغییر بدیم.
